چشم انداز اسلامی

 زن در چین قدیم:

 
در چین قدیم، پاهای دختران را از کودکی با باریکه‌ای از پارچه می‌بستند و در قالب فلزی قرار می‌دادند تا کوچک بماند و جذاب جلوه کند به همین جهت، زن چینی با پیمودن مسیر کوتاهی خسته و عرق‌ریزان از نفس می‌افتاد و از حرکت وا‌ می‌ماند...
 

دختران از تحصیل علم و سواد محروم و ممنوع بودند و همیشه مورد ضرب و شتم پدران و شوهران خود واقع و به کارهای سخت واداشته می‌شدند.

در آئین چینی که ریاضت و ترک دنیا و حتی خودکشی از جمله اصول آن است زن مصدر ناپاکیهای گوناگون و عامل مصیبتهای فراوان است و توصیه این است از زنان بپرهیزید چرا که آنها را ثبات و قراری نیست. زنان با یک مرد قلبا، با دیگری لسانا و با سومی عملا معاشقه می‌کنند. می‌دانیم که پرستش نیاکان یا مرده پرستی در چین از روزگاران قدیم رواج داشت و در این پرستش جد یا نیای پدری و ماردی هر دو مورد توجه بودند اما کم‌کم مردان تفوق یافتند و پرستش اجداد مادری حتی برای زنان ملغی گردید و برا اجداد مرد باقی ماند بدینسان ارزش و مقام زن در چین هم سقوط کرد.

 زن در هندوستان:

در هندوستان، زن یک موجود طفیلی برای شوهر محسوب می‌شد و برای او بعد از مرگ شوهر، زندگی را جایز نمی‌شمردند و زن را در روز چهلم شوهر در آتش انداخته می‌سوزاندند و بهترین زنان، زنانی بودند که پس از مرگ شوهرانشان، خود را در آتش بیندازند و بسوزانند.

زن در مصر:

در مصر هرگاه آب رود نیل کم می‌شد دختر جوانی را زینت کرده و در میان رود نیل می‌افکندند و غرق می‌کردند تا آب رود نیل زیاد شود.

زن در جزایر آفریقا:

در جزائر آفریقا زنان را مانند حیوانات، گله‌گله در معرض فروش در می‌آوردند.

زن در کلده و آشور:

در آنجا رسم شوهر دادن دختران به این ترتیب بود که آنها را به بازار برای فروش می‌بردند.

زن در جزیرة العرب:

در جزیرة العرب وجود دختر در یک خانواده ننگ بزرگی محسوب می‌شد و زنی که فرزند اولش دختر بود قدم او را نامبارک می‌دانستند. 
قرآن مجید وضع عربستان را با این عبارت بیان می‌کند:
«وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَىٰ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ يَتَوَارَىٰ مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ ۚ أَيُمْسِكُهُ عَلَىٰ هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ ۗ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ»
یعنی: هنگامی‌که به یکی از آن‌ها این بشارت می‌رسید که نوزاد دختری برای تو پا به عرصه‌ وجود گذاشته است چهره‌اش از شنیدن این سخن، سیاه می‌شد و خشم و ناراحتی در نهادش موج می‌زد و از شرم و خجالتِ خود، از مردم دور می‌شد؛ یا آن دختر را با خواری و ذلت نگه می‌داشت و یا در خاک پنهانش می‌کرد.

زن در تمدن روم:

در روم زن از حق ارث به کلی محروم بود و همچنین در برابر ظلم و تجاوزی که نسبت به او انجام می‌شد - اعم از تجاوز مالی و غیر مالی - حق مراجعه به دادگاه و دفاع از خود را نداشت. رومیان اساسا فقط برای مردان، روح انسانی قائل بودند و می‌گفتند: زن دارای روح انسانی نیست.

زن در یونان:

در یونان، زن را موجودی پست و پلید و شیطانی می‌دانستند.

زن در استرالیا:

در استرالیا در مواقع قحطی از گوشت زن ارتزاق می کردند

زن در ایران ساسانی:

در امپراطوری ساسانی _بنابر قوانین  متداول از قدیم_ «زن»، «شخص» فرض نمی‌شد بلکه او را شیء می‌پنداشتند؛ به عبارت دیگر زن، شخصی که صاحب حق باشد به شمار نمی‌رفت بلکه چیزی بود که می‌توانست مملوک کسی شناخته شود.

زن در فرانسه قدیم:

در فرانسه در سال ۵۸۶ میلادی پس از بحث‌های فراوان به این نتیجه رسیدند که زن نیز انسان است ولی برای خدمتگزاری مرد آفریده شده است.
در قانون مدنی ناپلئون و قانون قدیم فرانسه برای ارث بردن زن، شرائط بسیار زیادی را معتبر می‌دانستند که در نتیجه ۹۰% زنان فرانسه از ارث محروم می‌شدند.

زن در کشورهای اسکاندیناوی:

در کشورهای اسکاندیناوی یعنی سوئد، نروژ و دانمارک، زن به طور کلی از حقوق اجتماعی و حق ارث محروم بود.

زن در استرالیا و جزائر اقیانوسیه و آفریقا:

در این کشورها زن را در ردیف حیوانات اهلی که از آن‌ها برای به‌دست‌آوردن منفعت و سود بیشتر باید بهره گرفت می‌شمردند و برای او زندگی طفیلی قائل بودند.

منابع:

1. کتاب جایگاه بانوان در اسلام 

2. سایت پرسمان: https://www.porseman.com/article/%D8%B2%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%D9%85%D8%AF%D9%86-%D9%87%D9%86%D8%AF-%D9%88-%DA%86%D9%8A%D9%86/54934

3. کتاب جریان شناسی ضدفرهنگها

4. کتاب زن در حقوق ساسانی